Το Ίντερνετ, έτσι όπως το ξέρουμε σήμερα, θα μας φαίνεται σύντομα απαρχαιωμένο. Το Grid, (στα ελληνικά σημαίνει Δίκτυο), η νέα «παράλληλη» εκδοχή που κάνει πρεμιέρα το καλοκαίρι, θα είναι 10.000 φορές ταχύτερο από την πιο γρήγορη σύνδεση ευρυζωνικότητας.
Oι επιστήμονες δεν έχουν καμία αμφιβολία ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη επανάσταση. Θα αρκούν μερικά δευτερόλεπτα για να έχει κανείς μια ταινία στην οθόνη του υπολογιστή του. Θα γίνει επίσης πραγματικότητα η μεταφορά ολογραμμάτων, δηλαδή τρισδιάστατων «ζωντανών» εικόνων. «Οι μελλοντικές γενιές θα έχουν την ικανότητα να συνεργάζονται και να επικοινωνούν με τρόπους που οι παλαιότεροι σαν κι εμένα δεν μπορούν καν να φανταστούν», λέει ο Ντέιβιντ Μπρίτον, καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης και ένας από τους βασικούς συντελεστές του Δικτύου.
Η επανάσταση στο Διαδίκτυο έρχεται από εκεί που άρχισε το 1989 ο «εκδημοκρατισμός» του: το Ευρωπαϊκό Κέντρο Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων (Cern). Η ισχύς του Δικτύου θα γίνει εμφανής το ερχόμενο καλοκαίρι, όταν στο Cern θα έχει ολοκληρωθεί η ημέρα του «κόκκινου κουμπιού», η στιγμή δηλαδή που επιστήμονες του Κέντρου θα θέσουν σε λειτουργία τον μεγαλύτερο επιταχυντή σωματιδίων του κόσμου προκειμένου να εξηγήσουν την καταγωγή του σύμπαντος. Την ίδια ώρα θα τεθεί σε λειτουργία το Δίκτυο για να αποθηκεύσει τα δεδομένα του πειράματος.
Η επανάσταση στο Διαδίκτυο έρχεται από εκεί που άρχισε το 1989 ο «εκδημοκρατισμός» του: το Ευρωπαϊκό Κέντρο Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων (Cern). Η ισχύς του Δικτύου θα γίνει εμφανής το ερχόμενο καλοκαίρι, όταν στο Cern θα έχει ολοκληρωθεί η ημέρα του «κόκκινου κουμπιού», η στιγμή δηλαδή που επιστήμονες του Κέντρου θα θέσουν σε λειτουργία τον μεγαλύτερο επιταχυντή σωματιδίων του κόσμου προκειμένου να εξηγήσουν την καταγωγή του σύμπαντος. Την ίδια ώρα θα τεθεί σε λειτουργία το Δίκτυο για να αποθηκεύσει τα δεδομένα του πειράματος.
Η εφεύρεση
Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων (Cern), λίγο έξω από τη Γενεύη, άρχισε τον σχεδιασμό του Δικτύου πριν από επτά χρόνια, όταν οι ερευνητές αντιλήφθηκαν ότι ο επιταχυντής θα έδινε κάθε χρόνο 15 petabytes δεδομένων (δηλαδή 15.728.640 GB) που θα χρειαζόνταν 56 εκατομμύρια ψηφιακούς δίσκους για να αποθηκευτούν. Το 1989, στο Cern, ο Τιμ Μπέρνερς Λι εφηύρε τον παγκόσμιο ιστό, το γνωστό www (World Wide Web), αλλά η δημιουργία του δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τους συναδέλφους του, καθώς ο όγκος δεδομένων έκανε υπαρκτό τον κίνδυνο κατάρρευσης του Διαδικτύου.Και αυτό γιατί το Διαδίκτυο λειτουργεί με καλώδια χαλκού τα οποία είχαν σχεδιαστεί αρχικά για τηλεφωνικές κλήσεις. Αντίθετα, το Δίκτυο κατασκευάστηκε με καλώδια οπτικών ινών και σύγχρονα κέντρα διαμεταγωγής. Οι 55.000 σέρβερ που έχουν εγκατασταθεί μέχρι σήμερα αναμένεται να γίνουν 200.000 μέσα στα επόμενα δύο χρόνια.
«Η μόνη λύση για να κάνουμε τη δουλειά μας ήταν ένα δίκτυο τόσο ισχυρό ώστε να μπορεί να στέλνει συγχρόνως τα δεδομένα σε ερευνητικά κέντρα άλλων χωρών», σημειώνει ο Τόνι Ντόιλ, τεχνικός διευθυντής του Δικτύου και προσθέτει: «Με το παραδοσιακό Ίντερνετ είναι αμφίβολο αν θα μας έφτανε το ηλεκτρικό ρεύμα για να πετύχουμε κάτι τέτοιο».
Πηγή: Τα Νέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Γράψτε σχόλια